Het gaat in kleine stapjes en iedere keer gaat er weer een tijdje overheen voordat er een volgend stapje gezet kan worden, maar gisteren waren we dus toe aan dat volgende stapje. Welk stapje dan? Zorgverzekeraars. En niet zomaar een of één zorgverzekeraar, gisteren waren we bij elkaar met de volgende club:
Ministerie van VWS, Zorgverzekeraars Nederland, zorgverzekeraars CZ, Menzis en VGZ, assistentiehonden organisaties Hulphondenschool De CLiCK en Personal Service Dogs en wij, Stichting Gebruikers Assistentiehonden.
Omdat we op verschillende plekken hebben aangegeven dat alles niet helemaal soepel en vlekkeloos verloopt op het gebied van (toekenning en vergoeding van) assistentiehonden en zorgverzekeraars, is het voor het eerst gekomen tot een gezamenlijk gesprek. Daaruit is naar voren gekomen dat niet alleen de assistentiehonden partijen, maar ook de verzekeraars niet helemaal blij zijn met hoe de zaken verlopen.
In dit eerste (oriënterende) gezamenlijke overleg is vooral gesproken over:
– hoe het proces voor de aanvraag van een assistentiehond in zijn werk gaat, wat zijn de criteria;
– het welzijn van de assistentiehond
-wat is de motivatie voor een afwijzing, of juist toekenning, van een aanvraag;
– gaat het overstappen van zorgverzekeraar voor mensen met een assistentiehond als hulpmiddel al simpeler/soepeler/
En een heel duidelijk punt, dat bij ieder onderwerp weer naar boven kwam is de onderlinge communicatie. Zijn er vragen vanuit de kant van de zorgverzekeraar, wordt er nauwelijks contact opgenomen met de assistentiehondenorganisati
Iedereen heeft, voor zo ver de tijd dat toeliet, zijn of haar zegje gedaan. Dat zulke gesprekken zeker in goede onderlinge sfeer kunnen plaatsvinden, zonder verwijtende en wijzende vingers is gisteren weer gebleken. We denken met zijn alle in oplossingen en willen allemaal niet dat de cliënt de dupe is!
Zorgverzekeraars Nederland gaat dit eerste gesprek uitwerken en in verloop van tijd komen ze er bij ons op terug voor een vervolg.