We geven deze week een aantal voorbeelden aan de hand van verschillende soorten assistentiehonden, vormen van afleiding en wat er kan gebeuren als ze worden afgeleid. Vandaag de Psychiatrische assistentiehond.
Psychiatrische assistentiehonden zijn getraind om specifieke taken uit te voeren die verband houden met de psychische aandoening of psychiatrische handicap van hun gebruiker. Veelvoorkomende toepassingen zijn posttraumatische stressstoornis, angst- en paniekaanvallen, nachtmerries, herbelevingen na trauma’s die iedereen kan treffen die een verschrikkelijke gebeurtenis heeft meegemaakt, waaronder bijvoorbeeld, maar niet uitsluitend, soldaten, politieagenten, paramedici. Deze gebruikers vertrouwen erop dat hun assistentiehond hen uit nachtelijke paniekaanvallen wakker maakt, situaties onderbreken die een paniekaanval kunnen veroorzaken, ze voor van andere (ongewenste) mensen afschermt, medicijnen halen of andere hulp en meer.
Zelfs als een assistentiehond ogenschijnlijk gewoon rustig naast zijn/haar gebruiker ligt, houden ze nauwlettend hun gebruiker in de gaten. Als de gebruiker op het punt staat een episode te krijgen, zal de hond waarschuwen door op te staan en bijvoorbeeld te staren, de kop op schoot leggen of een duw met zijn neus geven om de aandacht van zijn gebruiker te trekken. Als de assistentiehond in plaats daarvan gefocust is op de persoon die geanimeerde gezichten en geluiden naar hem maakt, kan hij gemakkelijk een waarschuwing missen, met alle gevolgen van dien.
De term psychiatrische assistentiehond is veelomvattend en er is bovenstaand een voorbeeld genoemd. Er zijn meer aandoeningen waarbij psychiatrische assistentiehonden ingezet worden. Ook mag de term niet verward worden met de therapiehond. Een psychiatrische assistentiehond werkt voor – en woont bij één persoon, een therapiehond wordt ingezet bij meerdere personen, voeren andere taken uit en woont bij de therapeut.
Hoewel veel mensen weten dat het niet de bedoeling is om assistentiehonden te aaien als ze aan het werk zijn, begrijpen maar weinigen de redenering achter deze regel. Nog minder mensen beseffen dat je op geen enkele manier een assistentiehond mag afleiden.
Wat betekent niet afleiden precies?
- Niet aaien;
- Niet tegen de assistentiehond praten;
- Niet de naam van de assistentiehond roepen;
- Niet je huishond contact laten maken;
- Geen oogcontact maken;
- Geen geluid maken of iets lekkers geven om de aandacht van de hond te trekken;
- Blijf op gepaste afstand.
De vraag die veel mensen hebben is…. WAAROM mag ik niet afleiden?
Het antwoord is simpel. Buiten het feit dat het vervelend is om iedere paar tellen stil te moeten staan omdat iemand aandacht vraagt van de hond kan het, en dat is veel belangrijker, gevaarlijke situaties opleveren. Een assistentiehond is er om zijn gebruiker veilig te houden. Als de assistentiehond afgeleid is, let hij niet op zijn werk en kan zijn gebruiker gewond of ziek raken omdat hij een obstakel of signaal mist. Als jij een assistentiehond afleidt en daardoor de assistentiehondgebruiker op dat moment iets overkomt is het kortweg gezegd jouw schuld. Wil je dat op je geweten hebben?
Mensen zonder zichtbare beperking die afhankelijk zijn van een assistentiehond stuiten vaak op onbegrip. Naast het afleiden van de assistentiehond wordt vaak ook de persoon ondervraagd. Stel jezelf de vraag hoe jij het zou vinden als je op straat wordt aangehouden en er naar je privéomstandigheden gevraagd wordt, of je voor de ingang van het ziekenhuis door een wildvreemde gevraagd wordt wat je daar gaat doen en waarom. Denk na en houd afstand van het assistentiehondenteam!
