6 – 12 Augustus 2023, Internationale Week Van De Assistentiehond
Dit jaar heeft Stichting Gebruikers Assistentiehonden het thema ‘Het welzijn van assistentiehonden’. Stichting GA! vindt dat het welzijn van assistentiehonden voorop staat.
We hebben geen invloed op het weer, maar we moeten er voor assistentiehonden wel rekening mee houden. Vandaag het hitteprotocol en winterprotocol.
Warm weer is gevaarlijk voor honden. Ze kunnen niet zweten zoals wij, maar honden hijgen om verkoeling te regelen en verliezen warmte via hun tong en in mindere mate via de voetzolen.
Stel jezelf iedere keer de volgende vragen, voordat je met je assistentiehond tijdens de hitte naar buiten gaat:
- Kan het echt niet anders?
- Is het echt dringend om je assistentiehond op het heetst van de dag naar buiten te laten gaan?
- Kun je je afspraak verzetten naar een andere (koelere) dag of het tijdstip vervroegen/verlaten?
Hoe ga je om met je assistentiehond tijdens hogere temperaturen? Je zult wat extra maatregelen moeten treffen en wat meer spullen mee moeten nemen
- Maak een uitgebreide wandeling in de vroege ochtend en late avond.
- Probeer het heetst van de dag buiten te vermijden;
- Houd je activiteit met je assistentiehond zo kort mogelijk;
- Loop zoveel mogelijk in de schaduw;
- Laat je assistentiehond op het gras lopen als daar de mogelijkheid voor is, dit is een stuk koeler dan de straat, stoep, het asfalt of zand;
- Laat je assistentiehond eventueel schoentjes dragen om de hitte van de ondergrond te verminderen (zo kort mogelijk, want de hond transpireert, zoals gezegd, door de voetzooltjes);
- Maak eventueel gebruik van een koeltehalsband of goed koelvest
- Loop langzamer en neem korte pauzes tussendoor;
- Neem vers water (en een bak) mee en bied dit regelmatig aan;
- Koel de hond regelmatig door de voetzooltjes, oksels en liezen nat te maken met een natte doek, laat de assistentiehond op een natte doek of coolmat staan of liggen;
- Leg geen natte handdoek over de hond, want deze neemt snel de temperatuur van de hond over.
Velen van ons willen er waarschijnlijk nog niet aan denken, maar over een aantal maanden is het toch zover; het winterseizoen. Veel wordt er geschreven over de gevaren van de zomer, maar de winter kent ook zo zijn gevaren voor (assistentie)honden.
Sneeuwpret met je hond
De meest honden vinden het heerlijk om in de sneeuw te ravotten. Heerlijk rollen door de sneeuw kan voor je hond net zo vermakelijk zijn als rollen door de modder. Het is prima om hem even van dit sneeuwpretmomentje te laten genieten. Let wel op dat je hond warm genoeg blijft. Door zijn enthousiasme voor de sneeuw heeft je hond niet altijd door wanneer hij het te koud krijgt. Probeer rillen, koude oren en versnelde ademhaling te voorkomen en kies er op tijd voor om lekker samen thuis op temperatuur te komen.
Het kan voor je hond een leuk spelletje zijn om sneeuwballen te vangen en ook voor jou als baasje kan dit er enorm grappig uitzien. Een enkele sneeuwbal kan geen kwaad, maar doe dit niet te vaak. Wanneer je hond teveel sneeuw binnenkrijgt kan je hond last krijgen van zijn maag en darmen.
Wij mensen pakken ons lekker warm in voordat we in de winter naar buiten stappen, maar je hond is een hond en kan tegen de kou en een winterjas is onzin voor honden…. of toch niet?
Niet iedere hond is gelijk. Sommigen zijn gevoeliger voor kou dan anderen. Heeft de hond een ondervacht, dan heeft hij waarschijnlijk minder last van de kou. Honden met een korte vacht en of kale buik zullen het eerder koud hebben. Ook honden met een slechtere weerstand of senioren verdienen zeker een warme jas.
Houd je hond goed in de gaten om te beoordelen of hij het koud heeft. De volgende signalen kunnen erop duiden dat je hond het koud heeft:
– Rillen
– Hond is in zichzelf gekeerd, maakt geen contact
– Problemen met ademhalen
Net als warmte is ook kou voor een hond ongezond. Als een hond het vaak té koud heeft kan dit schade aan het lichaam veroorzaken. Het lastige is dat die schade niet direct te herkennen is. Een hond kan zomaar vroegtijdige slijtage krijgen of zelfs een kortere levensduur hebben, enkel door te koude omstandigheden.
Te warm aankleden is ook niet fijn voor de hond, hij kan zijn warmte minder goed kwijt, maar voor veel honden is een extra bescherming in de winter helemaal geen overbodige luxe.
Bescherming voor de pootjes
Voetzooltjes van honden kunnen lijden onder vorst, sneeuw, ijzel en zeker ook pekel. Er kunnen kloofjes ontstaan die pijnlijk zijn. Verzorg daarom de hondenkussentjes in de wintermaanden extra goed. Zorg dat je vaseline, uierzalf of voetzoolbalsem in huis hebt om de onderkant van de hondenpootjes goed in te smeren voordat jullie in de winters omstandigheden naar buiten gaan.
Maak de hondenpoten dan na de wandeling weer goed schoon! Honden hebben nog wel eens de neiging om de poten schoon te likken en kunnen ziek worden van de vaseline, maar zeker ook van pekel! Pekel kan aan de poten van een hond blijven kleven en als je hond hier erg veel van binnen krijgt, dan kan dat zelfs fatale gevolgen hebben.
In de meeste contracten van de assistentiehondenorganisaties zal het (hopelijk) vermeld staan, maar ook Stichting GA! heeft deze mening: Laat je hond niet op het ijs. Nooit!
IJs zorgt voor ijspret en je ziet het iedere keer opnieuw als er ijs ligt: honden op het ijs die als Bambi alle kanten op glibberen en glijden. Leuk joh! Een verkeerde val- of glijpartij zorgt al snel voor vervelende blessures waar je hond veel en lang last van kan hebben met een dierenartsbezoek als gevolg.
Naast de gladheid zijn ook de scherpe randjes van het ijs niet prettig voor je hond om erop te lopen. Met name wanneer er ook wat sneeuw op het ijs ligt komt dit vaak voor. Deze scherpe puntjes kunnen zelfs erg pijnlijk zijn en vervelende wondjes aan de voetkussentjes veroorzaken. Even helder nagedacht: dat wil je toch niet?
Maar het kan natuurlijk nog erger. Het is voor honden niet in te schatten hoe dik en sterk het ijs is. Ze hebben er daarnaast ook geen flauw benul van wat er kan gebeuren wanneer het ijs nog te dun of te zwak is.
Helaas gebeurt het nog erg vaak dat honden door het ijs zakken, onderkoeld raken of in het ijskoude water verdrinken. Een verschrikkelijke ervaring die je geen enkel hondenbaasje toewenst. Daar waar je hond door het ijs zakt, zal het ijs ook niet sterk genoeg zijn om jou te kunnen dragen. Het wordt al snel onmogelijk om nog op tijd (en veilig) bij je hond te kunnen komen om je hond te redden.
Leer je hond daarom nooit om op ijs te gaan lopen!
Maar hoe dan met ijzel?
Dat is een lastige. Veel wegen en paden worden gestrooid, maar ijzel is verrarderlijk. Probeer de gladde stoepen en wegen te vermijden. Houd je hond aangelijnd. Op die manier houd je de controle over je hond en kan hij niet wegrennen, want ook hier geldt dat hij zichzelf kan bezeren of een nare blessure oploopt. Beperk je wandelingen tot korte rondjes zodat de hond zich kan ontlasten en ga snel weer naar binnen. Voor een keer kan dat geen kwaad.
Nog een paar laatste opmerkingen:
Als er een dikke laag sneeuw of bladeren ligt, kan de geleidehond moeilijk stoepranden herkennen. Neem dan in ieder geval je herkenningsstok mee en pas je snelheid aan.
Als je met slecht weer op pad moet, doe dan een regenjas aan bij de hond en/of neem een handdoek mee!
