Sidney Tetelepta kijkt met gemengde gevoelens terug op het moment dat in de Eerste Kamer werd besloten dat het VN-verdrag geratificeerd zou worden. De publieke tribune is niet toegankelijk voor mensen in een rolstoel en mensen met een assistentiehond. Sidney, zelf blind, zat dus met zijn hond in de lobby te wachten op de uitslag. Natuurlijk was het geweldig toen staatssecretaris Van Rijn naar buiten kwam om de hele groep ‘strijders voor het VN-verdrag’ te feliciteren. Een bijzonder moment waar Sidney, nu 51 jaar, ook met zijn stichting Gebruikers Assistentiehonden hard voor heeft gestreden.
Geen handhaving is een gemis
Sidney had geen grote verwachtingen van het VN-verdrag. Hij was heel blij dat het nog was gelukt dat het verdrag aangeeft dat assistentiehonden overal toegang moeten krijgen. Maar echt goed geregeld is het nog niet. Als een assistentiehond wordt geweigerd door bijvoorbeeld een hotel of een school, dan kun je een klacht indienen bij het College van de Rechten van de Mens. Maar het hotel of de school kan die uitspraak naast zich neerleggen. Er is geen handhaving en je kunt er alleen met heel veel moeite aangifte doen.
Met je assistentiehond naar Artis
Vijf jaar na de ondertekening vindt Sidney dat er in de samenleving nog weinig bekend is over het VN-verdrag. Wel bij de mensen met een beperking zelf. Maar als je op de markt rondvraagt wie er wat van weet, dan valt dat erg tegen. Zelfs veel instellingen weten er nog te weinig van. Sidney ontvangt bij het meldpunt van zijn stichting nog altijd meldingen dat mensen hun assistentiehond niet mogen meenemen naar de huisarts. Aanpassingen in gebouwen en de openbare ruimte voor blinden en slechtzienden zijn helemaal niet kostbaar. Maar zolang assistentiehonden niet worden toegelaten, is er geen sprake van toegankelijkheid.
Het VN-verdrag heeft er wel voor gezorgd dat Nederland meewerkt aan de officiële Europese normering voor assistentiehonden. Dat gaat een hoop problemen helpen oplossen. En er zijn ook goede voorbeelden. Bij Artis mochten eerst geen assistentiehonden komen. Maar na klachten gaf Artis aan dat ze de uitspraak van het College zouden opvolgen. Zo heeft de dierentuin uiteindelijk samen met ervaringsdeskundigen en hun assistentiehonden een uitgebreide route in het park gemaakt. Voortaan kunnen ook mensen met een assistentiehond genieten van de dieren in Artis.
Toegankelijk stemmen
Over vijf jaar moet het facultatieve protocol zijn ondertekend, vindt Sidney. Alleen dan kan er worden gehandhaafd en kan Nederland echt toegankelijk worden voor mensen met een beperking.
Sidney zelf is dan nog altijd actief zijn met zijn stichting. Maar hij hoopt ook dat over vijf jaar blinden in àlle gemeenten hun stem zelf kunnen uitbrengen. Dat moet toch lukken voordat zijn eigen hond Pablo over vijf jaar met pensioen gaat.
Beeld Sidney Tetelepta: © Petra Muilenburg
Bron: Ieder(in)