Gisteren een gesprek gehad met Vera Bergkamp. We hebben natuurlijk gesproken over toegankelijkheid met de assistentiehond, welke acties kunnen ondernomen worden als de weigerraar op alle mogelijke manieren de toegang blijft weigeren. Hoe zit het met de wildgroei aan toegangseisen? Mag er een gezondheidsverklaring/doktersverklaring gevraagd worden aan iemand die met een assistentiehond bij een openbare gelegenheid naar binnen wil?
Vandaag was er een commissievergadering. Helaas konden wij daarbij niet aanwezig zijn, maar volgden wél alles live. Vera Bergkamp heeft de vragen gesteld aan staatssecretaris van Rijn en er zijn antwoorden op gekomen. Lees hieronder het verslag.
Vera Bergkamp: Hoe zit het met de handhaving van het VN-verdrag? Specifiek over assistentiehonden. Als eigenaars geweigerd worden, en helaas gebeurt dat toch nog steeds regelmatig, wat kunnen zij dan in zo’n situatie doen? Alleen naar het College, kunnen ze ook naar de politie gaan? En wat je ook ziet is de wildgroei aan eisen die verschillende gelegenheden stellen: Zo is er een pretpark dat opeens een medische verklaring vraagt. Mag dit nou eigenlijk vraag ik aan de staatssecretaris en je ziet zodra we meer in de praktijk komen ontstaan er dit soort vragen.
Van Rijn: Stel je hebt een assistentiehond en je wordt geweigerd, wat kan je dan doen? Je kan een oordeel vragen van het College voor de rechten van mens, maar je kan natuurlijk ook naar de rechter, want we hebben een wet waarin staat dat de toegankelijkheid er moet zijn en dan zal de rechter beoordelen of hier terecht al dan niet terecht is geweigerd.
Eigenlijk wil je dat niet, dit moet tussen de oren komen te zitten en mensen moeten niet voor dit soort zaken naar de rechter om hun rechten af te dwingen, dit moet gewoon normaal zijn. En als ik iets wil naar aanleiding van de implementatie van het VN-verdrag, dat dat dus ook normaal wordt en dat je mensen dus niet moet vermoeien om naar de rechter te stappen om je rechten af te dwingen. Laten we hopen dat we dat allemaal gaan bereiken.
Vera Bergkamp: Nog 1 vraag over de assistentiehonden. Wat je merkt in de praktijk is dat er door instellingen en door gelegenheden, of bijvoorbeeld een pretpark allerlei eisen opeens worden opgelegd. Wat kan je op zo’n moment dan doen. Het is wel vervelend als er allerlei soorten wildgroei is aan allerlei soort eisen die er gesteld worden. Dan ga je naar de Efteling, daar wordt gevraagd: kunt u aangeven of u wel hulp nodig heeft, dan ga je naar een andere instelling, daar is het weer anders…. Kan de staatssecretaris daar meer regie over hebben en wat vindt hij daarvan?
Van Rijn: Ik vind het niet goed! Ik weet niet goed hoe een staatssecretaris regie kan hebben over eisen die allerlei pretparken stellen. Misschien heeft het wel te maken met de vraag hoe we in zijn algemeenheid meer tussen de oren kunnen krijgen wat toegankelijkheid betekent. Ik heb mijzelf wel verdiept in hoe het nu zit met assistentiehonden. Als er een pretpark of zaak niet toegankelijk is voor assistentiehonden en er komt iemand met een hond aan, dan kan ik mij wel voorstellen dat een primaire reactie is: Het is hier niet toegankelijk voor honden en dat je je niet meteen realiseert dat het een assistentiehond is en dat je daar even naar vraagt. Dus de bekendheid met het fenomeen assistentiehonden en wat ze doen en dat het echt iets anders is dan iemand die gewoon maar een hond heeft. Ik denk dat daar een beetje de weg is want we kunnen natuurlijk regelen dat iedereen dat op dezelfde manier beoordeelt maar wel dat we meer kennis hebben wat een assistentiehond betekent en kan zijn en dat het misschien ook niet kwaad kan om even te vragen of zoiets aan de hand is. Maar medische verklaringen dat lijkt mij over de top.
Vera Bergkamp: Dat is niet alleen over de top, het mag gewoon niet. We hebben een amendement ingediend waarin staat: Assistentiehonden zijn gewoon welkom en in héle uitzonderlijke situaties, als het bijvoorbeeld gaat over de gezondheid in ziekenhuizen dan is dat een echte uitzondering, maar voor de rest hebben wij geen extra eisen gesteld. Dus ik hoop ook dat in de voorlichtingscampagne, waarvan ik blij ben dat het spotje ook is aangepast en de assistentiehond niet alleen geaaid wordt maar dat het ook echt een filmpje is wat gaat over het gebruik van assistentiehonden, hoop ik ook dat de hele communicatie daarover, ook hier aandacht aan besteedt. Dat het niet een extraatje is, maar het is een mensenrecht. Dat we gewoon mee kunnen doen.
Van Rijn: Dat is ook de reden dat we in de campagne aan het fenomeen assistentiehond extra aandacht zullen besteden.